Zaman içinde giderek azalan bir yükselmenin sonunda varılacak düzlük anlamındadır. Genellikle, bir görevdeki kişinin zaman içinde performansının -giderek azalan biçimde- artması sonunda vardığı düzeyi tanımlayan bir kavram olarak kullanılmaktadır. Eğer söz konusu görevin gerekleri ulaşılan düzlüğün (plato) daha üstünde ise aradaki boşluk görevli kişinin yetenek zafiyeti olarak ortaya çıkacaktır.

Eğer kişi bu düzlüğe vardığını -herhangi iç ve/ya dış etken yardımıyla- fark edeblir ve bir iç atılım gerçekleştirebilirse, bu defa daha yumaşak  -yine gittikçe azalan- bir artış dönemini başlatabilir. Bu dönüşümlerin tekrarlanabilirliği kişiden kişiye ve içinde bulunacağı ortamlara bağlı ise de nihai aşamada varılacak düzlük, tüm süreçlerin bir zarfı (envelope) şeklinde olacaktır. Bu şekile varılacak nihai düzlük kişinin biyolojik ve ruhsal sınırlarınca belirlenir.

Kaynak: BARDWİCK, J. M. (1986), The Plateauing Trap, New York: Amacom.

29 Ekim 2025

Tınaz Titiz