Bu deyim, Anadoluda 60-70 yıl önce hayatın bir parçası olan kibritsizlik ve/ya kibrit ekonomisinden türemiş olmalı. O yıllarda soğuk günlerin ateşi akşamdan üstü küllenen kor, yenide ocak yakmakta kullanılıdı. Bir şekilde akşamdan kor kalmamış ya da sönmüşse komşudan ateş almaya gidilir ve kor sönmeden acele eve dönülmesi gerekiyordu. Folklorik değeri dolayısıyla öğretici bulduğumdan KM'a ekledim.