Doğru, yanlışsız ve eksiksiz (Andreas Tietze)

Farsça (durust)

Referanslar:

- Tarihi ve Etimolojik Türkiye Türkçesi Lügati, Andreas Tietze

- Türk Dilinin Etimoloji Sözlüğü, İsmet Zeki Eyüboğlu

- Sözlerin Soyağacı, Sevan Nişanyan

- TDK Türkçe Sözlük

-  Wikipedia

Kullanımda oldukça dağınık bir alanda anlamlar yüklenmekte olup, (doğruluk, tutarlılık; ahlaki bütünlük, güvenilirlik) , (doğruluktan ayrılmama) yanında, farklı bir kategori olarak (söz ve eyleminin arkasında durma cesaretini gösterme) olarak da kullanılıyor. 

Yazarların ve halkın gündelik kullanımlarda eş anlam yüklenen şu kavramlarda şöylesi bir ayrışma dikkat çekiyor:

- Doğruluk (integrity): Mantıken ve/ya ahlaki olarak kabul gören tutum ve davranışlar, söz ve eylem tutarlılığı

- Dürüst(-lük): (straightforward(-ness), direct(-ness)): Yanlışsız ve eksiksizlik; olduğu gibi; "ne ise o" (örnek: suçunu dürüstçe itiraf etti!)

- Tutarlılık (consistency): Bütünün kendi içinde veya parçaları ile çelişmemesi

Bu kavramlar arasındaki farklara dikkat edilerek kullanılmasının, kavramların güçlerini artıracağı açıktır.