Ekoloji ekonomisinin pratik uygulamalarında tarih bilgisi esastır. Sorun çözme sistemleri, uzun vâdelerde, daha büyük karmaşıklık doğurmakta, daha büyük mâliyetlere neden olmaktadır. Zaman içinde, bu tür sistemler, gittikçe artan sübvansiyonlar gerektirir; yoksa çökerler. Sorun çözmede karmaşıklık konusundaki azalan verim ve karşılaşılan sorunları tutarlı bir biçimde yanıtlama, geçmişteki toplumların yeteneklerini sınırlıyordu; oysa şimdi, çağdaş tepkileri küresel değişim biçimlendirmektedir. Bu ikilem karşısında, sorun çözmeyi sürdürmekte enerjinin rolünü ve gittikçe karmaşıklaşan sistemlerde tarihteki yerimizi anlamamız gerekiyor. Ref.: Getting Down to Earth‘den: Ekoloji ekonomisinin pratik uygulamaları Island Press, 1996; ISBN 1-55963-503-7 http://www.amazon.com/exec/obidos/ASIN/1559635037, 

Karmaşıklık temel bir sorun çözme stratejisidir ve çoğu kez kısa dönemde başarılıdır, fakat kümülatif olduğunda sürdürülebilirliğe zarar verebilir. Tarihsel vaka çalışmaları sorun çözmede uzun dönemli karmaşıklık gelişiminin farklı sonuçlarını göstermektedir. Bu vakalar çağdaş toplumların gelecekteki seçeneklerini netleştirir: Çöküş, yalınlaştırma ya da daha fazla enerji sübvansiyonlarına dayalı karmaşıklık artırma. Ref.: Joseph A. Tainter,. Population and Environment: A Journal of Interdisciplinary Studies, Volume 22, Number 1, September 2000

https://beyaznokta.org.tr/cms/images/201011131602_karmasikligi_y_kabiliyeti.pps