Bölücülük ya da ayrılıkçılık  büyük oranda “belirli bir amaca yönelik olarak” sergilenen, yani kasıtlı tutumlara deniliyor (tıklayınız). Bir de, bir amaç gözetilmeden, hatta tam tersi (birleştiricilik) umutlarıyla sergilenen, fakat sonuçta bölünmeye yardımcı olan, tetikleyen tutumlar var ki olanlara da “kasıtsız bölücülük” denilebilir.

Kişilerin evren tasavvurları’ndaki her farklılık, eğer o kişiler arasında bir ortak tutku noktası yoksa birer bölünmü nedeni olabilir. Eğer kişi, bölücü / ayrımcı bir amaç gözetmeden sırf kendi evren tasavvuru yönünde tutumlar sergiliyor ise, o tasavvura uymayanların yanlış yolda olduklarına inanacak ve bu samimi inancını daima sergileyecektir.

Örneğin, evren tasavvuru içinde alkollü içki tüketmenin günah olduğu şeklinde bir motif taşıyan kişi, herkesin benzer tasavvurlara sahip olması gerektiğini varsayarak, buna uymayan kişileri -kendi inancına göre- günahkar olarak niteleyebilecektir. Benzer şekilde, farklı bir evren tasavvuruna sahip kişi diğerini bağnaz olarak görebilir.

Bu gibi göreceli durumlarda sağlam bir yol gösterici, kişilerin daha üst amaçlara sahip olup olmadıklarıdır.