Nedensel (rational) düşünme’nin en kritik noktası, “kopuksuzluk” denilebilir. Çok sayıda halkadan oluşan bir düşünme zinciri üzerindeki sadece bir baklanın “zayıf, bozuk” olması, o fikrin bütünüyle bozuk olmasına yeterlidir.. Eleştirel (critical) düşünme teriminde ise eleştiri sözcüğü genellikle olumsuz anlamda kullanılıyor. Yunanca (krisis = eleme) sözcüğünden türetilen, aslında Türkçede de eleme’yi çağrıştırması gereken bu deyim zamanla “fikrin işe yaramaz yönlerini bulmak” anlamına evrilmiştir. Halbuki eleme, nedensel düşünme yoluyla bir sonuca yol açan nedenler, o nedenlerin nedenleri, onların nedenleri ilh şeklinde devam edip, sonuç üzerinde minimal etkisi olacak nedenlere kadar vardırılan bir düşünme zinciri sonunda ortaya çıkan çok sayıda nedenin etki düzeylerine göre sıralanması amacıyla yapılmaktadır. Böylece en çok etkiyi yapanlardan başlayarak en az etki yapanlara kadar ilerlenir. Bu nedenle, nedensel ve eleştirel düşünme birlikte kullanalar ve birlikte adlandırılması adet olmuştur; gerçekte ise iki ayrı düşünme söz konusudur.