Tolstoy, yedi yaşındaki oğlu, Vanichka'yı kaybettiğinde ''Moskova Bisiklet Sevenler Derneği'' ona bir bisiklet hediye eder. Tolstoy acısını bastırmak, yasını dindirebilmek ve hayata tekrardan tutunabilmek için bisiklet sürmeyi öğrenir. Bir bisiklet tutkununa dönüşen Tolstoy bu yolla hayata tekrardan tutunur. Öğrenmenin yaşının olmadığını özetleyen bu kavram aynı zamanda hiçbir şey için geç değildir mesajı vermektedir. Acı çeken insanın acısını bastırabilmek için yeni uğraşlarla meşgul olması gerektiğini belirtir.